
Film „Trzeba zabić tę miłość” w reżyserii Janusza Morgensterna z 1972 roku to przejmujący obraz młodego pokolenia w realiach Polski Ludowej. Scenariusz napisał Janusz Głowacki, a główne role zagrali Jadwiga Jankowska-Cieślak i Andrzej Malec. Obraz przedstawia historię miłości młodej pary, Magdy i Andrzeja, osadzonej w trudnej, szarej codzienności PRL-u, gdzie uczucia zderzają się z bezwzględnością systemu. Magda i Andrzej to dwójka młodych ludzi próbujących odnaleźć się w rzeczywistości Warszawy lat 70. Magda nie dostaje się na wymarzone studia medyczne, a Andrzej porzuca karierę lekarską, zostając sanitariuszem. Ich związek, początkowo pełen pasji i nadziei, zaczyna się kruszyć pod wpływem monotonii życia, braku perspektyw oraz presji otoczenia. Film ukazuje relację pełną napięć, frustracji i prób, które obnażają kruchość młodzieńczych marzeń. Postacie drugoplanowe – koledzy z akademika, lekarze, pacjenci – tworzą tło społeczne, ukazując szeroki przekrój młodego pokolenia zagubionego w rzeczywistości, która nie daje szans na rozwój. Zderzenie indywidualnych aspiracji z brutalnym światem zewnętrznym tworzy atmosferę przygnębienia i niemocy. Film nie zajmuje się wielką polityką – pokazuje raczej jej skutki w codziennym życiu. PRL w tle to system, który tłamsi inicjatywę, każe kombinować i pogodzić się z przeciętnością. Dla młodych ludzi, wychowanych w poczuciu, że wszystko jest możliwe, zderzenie z rzeczywistością okazuje się bolesne. Morgenstern nie krzyczy – jego krytyka systemu jest cicha, ale przejmująca. Pokazuje bezradność, nie wprost represje, ale obojętność, która zabija nadzieję. Styl filmu jest stonowany, kameralny. Kamera śledzi bohaterów z bliska, rejestrując codzienność w sposób niemal dokumentalny. Szarość miasta, milczenie między postaciami, muzyka Kilara – wszystko to buduje nastrój wyobcowania. Dialogi są naturalne, a emocje wyrażane subtelnie, co sprawia, że widz może poczuć się częścią przedstawionego świata. Estetyka przypomina francuską Nową Falę, ale osadzona jest w polskich realiach – smutnych, zawieszonych między nadzieją a rozczarowaniem. Film został doceniony przez krytyków za subtelność, psychologiczną głębię i społeczną trafność. Dla Jadwigi Jankowskiej-Cieślak była to rola przełomowa – jej postać to symbol młodej kobiety próbującej zachować godność i uczucia w świecie, który nie sprzyja autentyczności. Dzieło Morgensterna z czasem zyskało status kultowego – nie ze względu na widowiskowość, ale za umiejętność pokazania prawdy o życiu bez patosu.
„Trzeba zabić tę miłość” to film o rozczarowaniu, o zderzeniu młodości z realiami, o potrzebie ucieczki i pragnieniu bliskości. Pokazuje, że w świecie pozbawionym nadziei trudno pielęgnować uczucia, ale też, że nie wszystko da się zabić – nawet w najbardziej opresyjnym systemie. To uniwersalne, ponadczasowe kino, które wciąż porusza.
Z wprowadzeniem, rozmową o filmie i polskimi przekąskami. Moderacja: Margaux Kier
Europolis Köln e.V. to stowarzyszenie z siedzibą w Kolonii, które od 2021 roku aktywnie promuje dialog międzykulturowy, szczególnie między Polakami a Niemcami. Jego misją jest budowanie mostów porozumienia poprzez kulturę, edukację i wspólne działania społeczne. Organizacja została założona przez grupę kobiet, w tym Margaux Kier, Annę Klimaszewską-Golan, Annę Ewertowską, Annę Herling, Ewę Chojnacką i Martę Wryk. Ich celem było stworzenie przestrzeni, która sprzyja wzajemnemu zrozumieniu i integracji społecznej. Pomimo wyzwań związanych z pandemią, założycielki regularnie spotykały się online, co zaowocowało opracowaniem statutu i formalnym zarejestrowaniem stowarzyszenia w maju 2021 roku Europolis Köln e.V. organizuje różnorodne wydarzenia kulturalne, takie jak pokazy filmowe, koncerty, wystawy i warsztaty. Przykładem jest cykl "W starym kinie", prezentujący klasykę polskiego kina, czy wystawa "Au féminin", skupiająca się na kobiecej twórczości artystycznej. Stowarzyszenie angażuje się również w działania edukacyjne i społeczne, promując tolerancję, wzajemny szacunek oraz aktywność obywatelską. Współpraca z innymi organizacjami, zarówno polskimi, jak i niemieckimi, pozwala Europolis na dotarcie do szerokiego grona odbiorców i budowanie relacji na wielu poziomach społecznych. Dzięki temu stowarzyszenie zyskało uznanie nie tylko w Nadrenii Północnej-Westfalii, ale także w innych regionach Niemiec. Europolis Köln e.V. to przykład inicjatywy, która skutecznie łączy ludzi różnych kultur, promując wartości europejskie i wspierając rozwój społeczeństwa obywatelskiego poprzez kulturę i edukację.
Scenariusz: Janusz Głowacki
Muzyka: Bohdan Mazurek
Kamera: Zygmunt Samosiuk