Konstytucja 3 Maja 1791- obraz Janan Matejki

Tak oto śpiewali Polacy ongiś i dziś także, dla przypomnienia uchwalonej 3 maja 1791 roku Konstytucji. Choć mijają 222 lata od jej ustanowienia, nie zawsze można było radośnie obchodzić tę rocznicę. Obalona w 1792 przez zbrojną interwencję Rosji i konfederatów targowickich pozostała jedynie we wspomnieniach przekazywanych z pokolenia na pokolenie w czasach politycznej niewoli.

Do wydarzenia tego nawiązuje Adam Mickiewicz w „Panu Tadeuszu” w koncercie Jankiela i w osobie stolnika Horeszki. W wolnej Polsce decyzją Sejmu Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919 roku  dzień 3 maja stał się Swiętem Narodowym uroczyście przez Polaków obchodzonym. Niestety, tylko dwadzieścia lat było nam dane radować się tym ważnym historycznym faktem. Po latach wojny i komunizmu wznowiono ustawą z 6 kwietnia 1990 roku obchody 3 Maja. Jest to piękne święto, które utwierdza Polaków w poczuciu dumy i optymizmu, wskazuje na nowoczesność politycznego myślenia, które sięga czasów Oświecenia.

Choć po tamtej Konstytucji przyszły inne: Konstytucja Księstwa Warszawskiego, Konstytucja Królestwa Polskiego, konstytucje Marcowa z 1921 i Kwietniowa z 1935, potem Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przekształcona w 1989 w Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej. Nie zapominajmy i o tzw Małej Konstytucji z 17 X 1992. Dziś wspominając tę oświeceniową , sięgnijmy i do obecnej, obowiązującej od 2 kwietnia 1997 roku. Składa się ona z preambuły, 13 rozdziałów i 243 artykułów. Nieco pouczeni możemy  się lepiej radować i to nawet z dala od Ojczyzny. Tak więc: Witaj maj, piękny maj!